სვანეთო მე ვარ ძლიერ ამაყი რამეთუ შენს შვილად მოვისაზრები

   თუ არ გინახავს სვანეთი  მაშ რა გინახავს შენაო,  მოდი და ერთად იხილე

                                                                      , ენა ,მამული ,რწმენაო”

                                                                                                     /მიხო ქურასბედიანი/

                    მხოლოდ წარსულის ცოდნით დაუცავს ყოველ ერს

                                                       თავისი ეროვნება,

                                                       თავისი არსებობა ,

                                                       თავისი ვინაობა.

სამშობლო ჩვენი გენეტიკური მეხსიერებაა,ფესვები,რომელიც გვასაზრდოვებს და წინაპართა უწყვეტ ჯაჭვში გვაერთიანებს,ყოველი ჩვენგანი ერთდროულად მომავლის მშობელიცაა და წინაპარიც,ჩვენ ჩვენ თავსაც ვეკუთვნით და ასევე ერთმანეთსაც,ერთი რგოლის ამოვარდნა აზიანებს ჯაჭვს საფრთხეს უქმნის მის უწყვეტობას,ამიტომ ყოველი ჩვენგანი სამშობლოს იმედია,მისი ტკივილიც და სიხარულიც.სამშობლო შენი ერის თავისუფალი არსია,შეკრული მამულით,ენით,სარწმუნოებით,თანაცხოვრების ისტორიითა და წესით

 ,,.სვანები თითქმის საუკეთესონი არიან სიმამაცისა და ძალის მხრივ:ფლობენ ისინი ირგვლივ ყველაფერს და უპყრიათ კავკასიონის მწვერვალები.....”

                                                                                          / ბერძენი ისტორიკოსი ჰეროდოტე /

სულ რომ არაფერი-სისხლი მაქვს ისეთი,

ჯიში მაქვს ისეთი -სულს რომ აგიწიოკებს,

            სულ რომ არაფერი გული მაქვს იმხელა,

            რწმენა ქრისტიანის,მთებს რომ აზანზარებს,

            ცეკვა მაქვს ისეთი,ისეთი სიმღერა,

            აღადგენს საფლავში ჩადებულ ლაზარეს.

                                                                                                  /თორნიკე ნაროზაული/